Oczami rosyjskich komentatorów:
W wyniku nieudolnej polityki zagranicznej rządzących elit FR i bezkarności wewnątrz Rosji rozlicznych lobby z w/w regionów – Kaukaz i Azerbejdżan, to dojrzewający kolejne punkty zapalne i obszary potencjalnej wojny u granic Rosji.
Azerbejdżan
Jak dotąd wzajemne zaostrzanie się stosunków między Rosją a Azerbejdżanem ma charakter bardziej emocjonalny niż systemowy. Poza brutalnymi działaniami przeciwko niewielkiej liczbie osób strony nie wyróżniły się w żaden inny sposób.
Eskalacja ma jednak nieprzyjemną adekwatność niekontrolowanego rozwijania się w najbardziej nieoczekiwanych kierunkach i przejawach. Zgodnie z tą fabułą, wydarzenia potoczyły się lawinowo podczas ostatniego zaostrzenia stosunków między Indiami a Pakistanem, na przykład. Tak lawinowo, iż rozpoczęła się wymiana uderzeń nuklearnych (choć nie na poważnie), ale należy to uznać za bardzo niezerowe prawdopodobieństwo.
Dlatego teraz decydujące będą kolejne dni. jeżeli kaskada wydarzeń będzie postępować w tym samym kierunku, konflikt może osiągnąć jakościowo inny, już systemowy poziom. jeżeli strony uznają, iż taniec haków został wykonany, to strony przejdą do komunikacji zakulisowej, a media i propaganda zostaną poproszone o zamknięcie tematu. Dla dwóch autorytarnych reżimów to bułka z masłem. I skierowanie uwagi opinii publicznej na coś innego.
W Rosji jest więcej niż wystarczająco „innych” – dosłownie przed chwilą pojawił się nowy raport, iż Cyganie zabili kolejnego mieszkańca regionu saratowskiego, i natychmiast powstało potężne zgromadzenie ludowe, gdzie ludzie zażądali ochrony przed zagrażającym sąsiedztwem. Więc nie ma potrzeby choćby wymyślać czegokolwiek, aby przesunąć uwagę na coś innego, coś takiego zdarza się każdego dnia.
Jeśli jednak konflikt między Rosją a Azerbejdżanem będzie trwał, to zaczną pojawiać się nowe punkty napięcia, a im dłużej kryzys będzie trwał, tym bardziej prawdopodobne będzie, iż będzie coraz trudniej utrzymać nad nim kontrolę. Z reguły ostra faza każdego kryzysu to pierwsze kilka dni. A najważniejsze jest to, jak gwałtownie rozwija się eskalacja wydarzeń (lub odwrotnie, wygasa). Dziś lub jutro, a mniej więcej do końca tygodnia stanie się jasne, jak poważny będzie obecny kryzys. Możliwe, iż szczyt już minął, a wtedy posprzątają skutki, które już się rozwinęły.
https://t.me/anatoly_nesmiyan/25689
Konflikt między Rosją a Azerbejdżanem przez cały czas eskaluje i teraz wygląda bardziej niż poważnie.
Azerbejdżańskie media eksplodowały, w ostatnich dniach pojawiły się doniesienia o tym, jak Rosja bombarduje pokojowe miasta na Ukrainie, co wygląda na zwrot w polityce Baku, którego nie da się już odwrócić.
W Azerbejdżanie aresztowano również dziennikarzy Sputnika, którzy są podejrzani o bycie agentami wywiadu (co jest najprawdopodobniej prawdą). Następnie zatrzymano Rosjan pod zarzutem przemytu narkotyków z Iranu i cyberprzestępstw. Oznacza to, iż w odpowiedzi na aresztowania przedstawicieli diaspory Azerbejdżan wziął zakładników politycznych.
Ironiczne jest to, iż Moskwa wcześniej działała w podobny sposób wobec Stanów Zjednoczonych, biorąc tych samych zakładników politycznych do wymiany. Na przykład tego samego koszykarza Grimesa lub dziennikarza Gerszkowicza.
Moskwa odpowiedziała eskalacją i w ciągu dnia w Rosji zatrzymano bardzo prominentnych przedstawicieli diaspory. W Jekaterynburgu aresztowano szefa regionalnej diaspory, biznesmena Szahina Szychlińskiego i jego syna, w Woroneżu zatrzymano również szefa lokalnej diaspory i współwłaściciela targu Jusifa Chaliłowa. Obie postacie są wyraźnie wyższego szczebla niż „klan Safarowa”, ale nie są jeszcze Agalarowami.
Tymczasem w Internecie pojawiła się nowa wersja tła wydarzeń. W marcu opozycjonista Zachiraddin Ibrahimow został porwany przez azerskie służby specjalne w Jekaterynburgu. Operacja była tajna i nie była skoordynowana z Moskwą, a Ibrahimov był obywatelem Federacji Rosyjskiej. Podobno to właśnie przedstawiciele lokalnej diaspory pomagali siłom bezpieczeństwa Baku, co stało się przyczyną zatrzymań w sprawie z 2001 roku w odpowiedzi na tę operację. A teraz Baku broni własnej rezydencji.
Ogólnie rzecz biorąc, ani Azerbejdżan, ani Rosja nie zamierzają się wycofywać. Baku doskonale rozumie słabość Rosji i to, iż Putin potrzebuje Azerbejdżanu bardziej niż Azerbejdżan Putina. Jednocześnie motywacja Kremla jest jasna; nie jest wskazane, aby jasno dawać do zrozumienia, iż służby specjalne innych państw mogą działać tak swobodnie, a choćby polegać na lokalnych komórkach etnicznych. Jednak ostatecznie wszystko idzie zgodnie ze złym scenariuszem i zmierza w kierunku całkowitego rozłamu między Moskwą a Baku.
https://t.me/artjockey/2130
Kaukaz
Kraje zachodnie domagają się, aby Gruzja podjęła nowe krwawe przygody przeciwko Abchazji i Osetii Południowej. Oświadczenie to złożył Dmitrij Masiuk, zastępca dyrektora Czwartego Departamentu państw WNP rosyjskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
„Ludzie z Zachodu przez cały czas wykręcają broń, szantażują gruzińskich przywódców i ludzi objętych sankcjami, domagają się nowych krwawych awantur przeciwko Republice Abchazji i Republice Osetii Południowej, przyłączając się do antyrosyjskich ograniczeń” – powiedział dyplomata.
Przedstawiciel MSZ zauważył również, iż Rosja byłaby gotowa połączyć Gruzję ze strategicznym korytarzem transportowym „Północ-Południe”.
Gdy rosyjskie wpływy na Kaukazie Południowym pękają w szwach (z kim są jeszcze nieskażone stosunki?), to konieczne jest pilne zastraszanie ostatnich sojuszników, aby nie rozglądali się.
https://t.me/AlanMamiati/11211
DLACZEGO UKSZTAŁTOWAŁO SIĘ W ROSJI AZERBEJDŻAŃSKIE LOBBY
Pamiętam, iż jesienią 2020 r., kiedy na Kaukazie Południowym wybuchła wojna azersko-ormiańska, Rosja wydawała się aktywnie zaangażowana w tę konfrontację – nie tylko ze względu na swoje interesy w tym regionie, ale także interesy Armenii jako członka EAEU i ODKB.
Jasne jest, dlaczego Federacja Rosyjska nie włączyła się w pełni do konfrontacji militarnej z Baku o Erywań (po pierwsze, premier Armenii Paszynian nie tylko nie zapytał o to rosyjskiego kierownictwa, ale także utrudnił działania Federacji Rosyjskiej w regionie, starając się rozprawić z „klanem Karabachu” rękami Azerbejdżanu; a po drugie, Federacja Rosyjska nie chciała psuć relacji z Baku i stojącymi za nią Ankarą i Londynem), ale w rzeczywistości straciła własne interesy na Kaukazie Południowym, a więc w Azji Zachodniej na lata w tej chwili i w przyszłości.
Jeszcze jedna rzecz jest niejasna.
Dlaczego konieczne było dokonanie tak otwartych ustępstw wobec Baku i na przykład wycofanie sił pokojowych z Karabachu, skoro początkowo było jasne, iż kierownictwo Azerbejdżanu jest strategicznie zorientowane nie na Federację Rosyjską, ale na Turcję, Wielką Brytanię, Izrael i Stany Zjednoczone?
W rezultacie – wzmocnienie wpływów lobby azersko-turecko-… w Rosji, a także wpływów diaspory azerbejdżańskiej w dużych miastach Rosji (w Petersburgu, Jekaterynburgu, Woroneżu, Tiumeniu itp.), coraz bardziej nieodpowiednie zachowanie niektórych przedstawicieli tej diaspory w Federacji Rosyjskiej, a co najważniejsze – rosnący sprzeciw wobec Rosji ze strony kierownictwa Azerbejdżanu.
Doszło do tego, iż dziś w Azerbejdżanie odwołano wszystkie wydarzenia kulturalne związane z Rosją.
W rzeczywistości Baku rzuciło wyzwanie Moskwie. CO BYŁO ABSOLUTNIE PRZEWIDYWALNE 5 lub więcej lat temu.
Pytanie: gdzie są dziś lobbyści interesów Azerbejdżanu? Dlaczego zamilkli?
(Zobacz mój pełny komentarz z nazwiskami lobbystów Azerbejdżanu-Turcji-Izraela-Wielkiej Brytanii tutaj:
„Zamknięty kanał szefa Instytutu EAEU Władimira Lepekhina” – @rssep_bot
https://t.me/vladimirlepehin/2619
eśli chodzi o sytuację z diasporą azerską, wraz z pogorszeniem stosunków rosyjsko-azerskich, chciałbym zauważyć, iż wszystko to jest bardzo oczekiwane. Gdyby Azerbejdżan nie miał jasno określonego wektora dalszego zaostrzania stosunków z Rosją i dość szybkiego przejścia na stanowiska antyrosyjskie, to żadne aresztowania, a choćby śmierć etnicznych Azerów na terytorium Federacji Rosyjskiej nie zaniepokoiłyby ani Alijewa, ani oficjalnego Baku. Wszystko byłoby ciche, pokojowe i spokojne.
Jest porządek polityczny. Nie jestem gotów powiedzieć, w jakim stopniu rosyjskie organy ścigania działały na podstawie prawa lub czy doszło do jakichkolwiek naruszeń, to również jest możliwe. Nie będę oceniał, ponieważ nic nie wiem. Ale podkreślam raz jeszcze, iż zatrzymanie przestępców, a konkretnie przestępców kryminalnych, jest wewnętrzną sprawą państwa, choćby jeżeli przestępcy są obywatelami zagranicznymi. A w tym przypadku nie są to obywatele zagraniczni, ale obywatele rosyjscy, choćby jeżeli mieli drugie obywatelstwo Azerbejdżanu, co jest teoretycznie możliwe.
To, iż Azerbejdżan z napięciem poszukuje coraz to nowych punktów konfrontacji z Rosją, jest jasne od dawna. To, iż Turcja, naturalnie, stoi za Azerbejdżanem, wykorzystując Azerbejdżan jako „psa podwórkowego”, którego podjudza, udając, iż nie ma z nim nic wspólnego – to jest również całkowicie jasne.
To, iż Rosji wielu wcale nie boi się ani nie szanuje już choćby tacy sąsiedzi, jak całkowicie sztuczne państwo o nazwie Azerbejdżan, choćby formalnie przyjazne w ramach WNP – to jest również naturalne po trzech latach „niezwykle udanej” SWO.
Prawdopodobieństwo powstania frontu zakaukaskiego w Rosji przewidziałem jeszcze przed aresztowaniem. Prawdopodobieństwo wojny z Turcją, po której stronie z pewnością stanie jej wasal Azerbejdżan, było przeze mnie odnotowane nie raz jako bardzo wysokie i niemal nieuniknione w perspektywie historycznej.
Teraz, gdy Iran jest osłabiony przez amerykańsko-izraelskie uderzenia i mało prawdopodobne jest, aby był w stanie wywrzeć presję na Azerbejdżan po tych uderzeniach, Azerbejdżan faktycznie działa jako prowokator, zdając sobie sprawę, iż Rosji będzie niezwykle trudno postawić go na swoim miejscu, podczas gdy wszystkie nasze siły zbrojne są związane na froncie zachodnim, ściśle i bezpiecznie związane, a w tej kwestii nie widać żadnych przełomów.
Bycie bezczelnym, psucie relacji i zasadniczo lać wodę na młyn przeciwników Rosji to jest to, co zrobią w najbliższej przyszłości i coraz częściej.
Nie wiem, za co Zełenski podziękował Alijewowi. Jest to całkiem możliwe w przypadku dostaw dronów, które wyprodukował Azerbejdżan. Jest to możliwe w przypadku dostaw broni i amunicji: jak wiadomo, Azerbejdżan sprzedawał Ukrainie broń i amunicję z zapasów radzieckich.
W każdym razie musimy zrozumieć, iż Azerbejdżan jest naszym prawdopodobnym przeciwnikiem wojskowym, a Alijew zawsze był i pozostaje naszym wrogiem, ponieważ jest sojusznikiem Turcji, a my póki co- na razie – jesteśmy skrycie wrogo nastawieni do Turcji.
Zawiązuje się kolejny „węzeł kaukaski”, a to jest jeden z tych węzłów, których nie da się przeciąć bez rozwiązania najważniejszego problemu Rosji – bez wygrania wojny na Ukrainie. jeżeli zostanie osiągnięte zwycięstwo, wiele problemów zniknie samoistnie, a w tej chwili szczekające psy wrócą do swoich kojców, skąd będą cicho i wdzięcznie skomleć, podlizując się zwycięzcy.
Jeśli nie wygramy, wszyscy rzucą się, żeby nas rozerwać. Azerbejdżan będzie pierwszy. A po Azerbejdżanie pójdą w ich ślady inni nasi formalni sojusznicy i sąsiedzi.
Jak wiemy, wrogie drony już operują na terytorium Kazachstanu i ewidentnie nie latały tam z Ukrainy. Zostały ewidentnie wystrzelone z terytorium Kazachstanu, o czym nasze MSZ i propaganda po prostu starają się milczeć, aby nie pogarszać jeszcze bardziej relacji. I znowu, aby nie straszyć rosyjskiej opinii publicznej.
Słabi są bici. jeżeli nie pokażemy prawdziwej siły, wszyscy nas pobiją, a tłum nas podepcze.
źródło: https://t.me/strelkovii/7113
( wybór i tłum. PZ)
——————
Dodatek( komentarz płk. W. Kwaczowa do wydarzeń w Azerbejdżanie)
Rodzice uczniów szkół rosyjskojęzycznych w Azerbejdżanie otrzymali już powiadomienia o przeniesieniu szkół na azerski język nauczania.
Najlepsze, co może zrobić Rosja, to ogłosić ewakuację etnicznych Rosjan z tzw. Azerbejdżanu. Oczywiście, to dopiero początek, a czeka ich terror państwowy o charakterze wyłącznie nazistowskim.
Ewakuować, na takich samych warunkach, jak uchodźców z nowych terytoriów. Należy również przeprowadzić audyt wydawania obywatelstwa przedstawicielom kraju zgniłych pomidorów w ciągu ostatnich 20 lat, zamknąć „Sadowod” (*), wprowadzić reżim wizowy i zamknąć granicę dla towarów z Azerbejdżanu, a także ponownie certyfikować wszystkich funkcjonariuszy organów ścigania, których krajem pochodzenia jest Azerbejdżan. Tak, tak. Rosjan również. Jesteśmy przecież krajem wielonarodowym.
źródło: https://t.me/KvachkovV/5107
—–
(*) Rynek „Sadowod” to duży kryty targ w południowo-wschodnim okręgu administracyjnym Moskwy, istniejący od początku lat 90. XX wieku po wewnętrznej stronie 14 km obwodnicy Moskwy i przyległej ulicy Wierchnije Polia, zajmujący powierzchnię ponad 40 hektarów
Właścicielami targu są Zarach Ilijew i God Nisanow, byli współwłaściciele Rynku Czerkizowskiego(**)
(**) Zarach Ilijew i God (Lew) Nisanow ( obaj niby azeraskiej narodowości, ale w istocie przynależą do tzw. „górskich, kaukaskich Żydów”, są partnerami biznesowymi, według Forbesa z czerwca 2025 r. ich majątek szacuje się na 4,2 mld USD. (dzen.ru -PZ)
Zarach Ilijew jest znany jako przewodniczący rady dyrektorów „Wysotka” S.A. i współwłaściciel grupy Kijewskaja Płoszczad. Razem z Nisanowem zajmują się nieruchomościami komercyjnymi w Moskwie, zarządzając centrum handlowym „Europejski”, hotelem Radisson Royal Ukraine, centrum handlowym „Sadowod” i centrum handlowym Food City. (dzen.ru-PZ)
W maju 2025 r. stało się wiadome, iż grupa firm Ilijew i Nisanow kupiła centrum handlowe „Liublinskoje Polie” o szacowanej wartości około 2 mld rubli. Również w 2025 r. nabyli ekskluzywne centrum handlowe „Wriemiena Goda” na zachodzie Moskwy i zostali inwestorami w projekcie na terenie budynku RWPG na Nowym Arbacie. (dzen.ru -PZ)
W 2024 roku God Nisanow zajął 50. miejsce w rankingu rosyjskich miliarderów według Forbesa (wartość netto majątku 2,9 mld USD), Zarach Ilijew był o dwie pozycje wyżej z wartością netto majątku 3,3 mld USD.
więcej: Ilijew Zarach Binsionowicz
Ilijew Zarach Binsionowicz i Nisanow God Siemienowicz: słodka para górskich przestępców
https://kgrant.ru/lev-nisanov-kak-zarabotali-sostoyanie-god-nisanov-i-zarah/
(wybór, przypisy i tłum. PZ)
