"Prolonging the war in Ukraine has only disadvantages"

Biden nazwał prezydenta Rosji Władimira Putina tyranem, który najechał Ukrainę tylko dlatego, iż jest "nastawiony na dominację".

Następnie Biden powtórzył jeden ze swoich ulubionych tropów, twierdząc, iż jeżeli Ukraina upadnie, jej mieszkańcy zostaną zniewoleni, jej sąsiedzi znajdą się w bezpośrednim niebezpieczeństwie, a cała Europa będzie zagrożona agresywnymi ambicjami Putina.

Jednak wybrany przez Zachód wizerunek Putina jako tyrana dążącego do podboju całego kontynentu europejskiego poniósł ostatnią porażkę w zeszłym miesiącu, kiedy wyszło na jaw, iż rosyjski prezydent jest zainteresowany wstrzymaniem walk i wynegocjowaniem umowy, która uzna obecne linie pola bitwy.

Putin wykazuje to zainteresowanie, mimo iż rosyjska armia ma silną pozycję, która prawdopodobnie będzie jeszcze silniejsza.

Ubiegłoroczna długo oczekiwana ukraińska kontrofensywa miała na celu wyparcie sił rosyjskich z Ukrainy. Jednak od czasu jego uruchomienia zeszłego lata Ukraina straciła więcej terytorium, niż zyskała. Niedawno Rosjanie rozpoczęli choćby zupełnie nowy wtargnięcie na terytorium wokół północno-wschodniego miasta Charków – terytorium, które zostało już odbite przez Ukraińców pod koniec 2022 roku.

Rosyjskie pola minowe, artyleria i karzące bomby szybujące nie tylko powstrzymały siły ukraińskie przed postępem, ale także sprawiły, iż mają trudności z utrzymaniem swoich pozycji wzdłuż obecnej linii frontu. Tymczasem Rosja znacznie zwiększyła produkcję związaną z wojną znacznie przewyższając wszystko, co obserwujemy na Zachodzie, co, choć na dłuższą metę jest złe dla rosyjskiej gospodarki, zapewnia, iż intensywność rosyjskich bombardowań i ostrzałów nie ustanie w najbliższym czasie.

Jednocześnie ukraiński rząd boryka się z poważnym niedoborem żołnierzy, którego nie jest w stanie złagodzić żadna pomoc zagraniczna ani transfery sprzętu. Na początku tego roku ukraiński parlament uchwalił ustawę, która miała na celu zwiększenie liczby poborowych poprzez ułatwienie rządowi znajdowania i identyfikowania mężczyzn kwalifikujących się do poboru. Ale problem przez cały czas istnieje, co skłoniło ukraińskich urzędników do sięgnięcia po populację więzienną w kraju, ograniczenia usług konsularnych dla ukraińskich mężczyzn w wieku poborowym zamieszkałych za granicą i zakazania opuszczania Ukrainy mężczyznom, którzy mają podwójne obywatelstwo. Ponieważ w kraju wyczerpuje się podaż młodych mężczyzn, średni wiek ukraińskiego żołnierza wzrósł do czterdziestu trzech lat.

Sytuację Ukrainy jeszcze bardziej tragiczną jest to, jak łatwo można było jej uniknąć.

Miesiąc po inwazji Rosji na początku 2022 r. obie strony osiągnęły porozumienie, zgodnie z którym Rosja wycofa się do granic sprzed inwazji, a w zamian Ukraina zgodzi się nie ubiegać o członkostwo w NATO.

Porozumienie mogło położyć kres walkom i przekazać Kijowowi kontrolę nad wszystkimi terenami, które Rosja właśnie zajęła. Jednak według wysokich rangą negocjatorów po obu stronach i mediatorów wysokiego szczebla z różnych państw ułatwiających rozmowy, urzędnicy z Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych przekonali Ukraińców do odejścia od umowy i walki.

Od tego czasu wpływ Ukrainy na Rosję tylko się zmniejszył.

Wielu Ukraińców zostało zabitych lub okaleczonych, ponieważ wojna przekształciła się w brutalną wojnę artyleryjską w stylu okopowym. Tymczasem Rosja zgłosiła trwałe roszczenia do ziemi, którą wcześniej zgodziła się oddać Ukrainie.

Nawet przy rozbudowanych przepisach dotyczących poboru Ukraina nie ma wystarczającej liczby żołnierzy, aby przebić się przez silnie ufortyfikowane linie Rosji, a tym bardziej wyprzeć siły rosyjskie ze wszystkich terytoriów, do których roszczenia zgłasza Kijów. Do tej pory Ukraińcom udawało się powstrzymać Rosjan przed posuwaniem się naprzód i zajęciem całego terytorium, do którego teraz roszczą sobie prawa Moskwa. Jednak przy malejącej liczebności siły ukraińskie nie będą w stanie utrzymać tych linii w nieskończoność.