Ta kampania przypomniała, jak zaskakująco nieprzebrane pozostają pokłady klasowej pogardy, na których zbudowany jest projekt „uśmiechniętej Polski”. Przeciw Karolowi Nawrockiemu w ruch poszły te same prymitywne zbitki (skoro blokers, bokser i ochroniarz to znaczy, iż gangus, patus i przemocowiec), przy pomocy których polityczno-komentatorski „warszafko-krakówek” całe lata trzymał klasę robotniczą.
Jednym z najbardziej sugestywnych momentów tej kampanii było pytanie o rodzinę w czasie drugiej debaty na rynku w Końskich. Kandydat Nawrocki dał na nie odpowiedź zaskakująco prostolinijną. Przyznał, iż pochodzi z klasy robotniczej i iż jest z tego dumny.
Wspomniał zmarłego przed laty ojca, który pracował fizycznie oraz matkę trudniącą się introligatorstwem. Mówił o wyniesionych z domu tradycyjnych wartościach starej dobrej „working class” – o solidarności, odpowiedzialności i patriotyzmie. Na końcu długiej drogi, jaką musiał przejść od gdańskiego blokowiska do walki o prezydenturę Rzeczypospolitej, nie spietrał przed przyznaniem, gdzie tkwią jego korzenie.
!["Dzieci się do mnie nie przyznają. Ale pieniądze biorą" [LIST]](https://cdn.kobieta.onet.pl/1/1zMk9lBaHR0cHM6Ly9vY2RuLmV1L3B1bHNjbXMvTURBXy8yMjkzZDc3OGI4YTE5ZmRmZDZkNDViMzU0Mjk2OTBkMi5qcGeSlQMAzLvNApvNAXeTBc0EsM0DIN4AAqEwB6ExBA)
![Dzień Dziecka w Lutowiskach! To był wyjątkowy dzień pełen uśmiechu [ZDJĘCIA]](https://storage.googleapis.com/bieszczady/wbieszczady/articles/image/f37162f1-9fb4-498e-bcad-b091e25d52fc)
