Musk Wants to Call the shots in British politics. He hit out at a ‘friend’

„Partia Reform potrzebuje nowego lidera. Farage nie ma tego, czego potrzeba” – oświadczył Elon Musk na platformie X. Zaledwie kilka godzin wcześniej Farage opisał go jako „przyjaciela”, za pomocą którego jego ugrupowanie zyskało „fajny” wizerunek.

Od kilku tygodni Musk i Farage zacieśniali swoje relacje. Pozowali do wspólnych zdjęć w domu Donalda Trumpa na Florydzie, a brytyjski polityk zdradził, iż podczas spotkań z miliarderem negocjował przekazanie darowizny na rzecz jego partii.

Jak informuje „The Guardian” pojawiły się doniesienia, iż najbogatszy człowiek świata chciał na ten cel przeznaczyć choćby 100 milionów dolarów.

Wiele wskazuje jednak, iż Brytyjczyk gwałtownie stracił sympatię Muska, który zaczął lobbować za zwolnieniem z więzienia współzałożyciela skrajnie prawicowej organizacji Angielska Liga Obrony (EDL) Tommy’ego Robinsona, skazanego jesienią na półtora roku więzienia za złamanie zakazu sądowego i wyemitowanie filmu, zawierającego oszczerstwa wobec syryjskiego ucznia.

Farage odpowiadając na propozycję podkreślił, że Musk jest „wyjątkową osobą”, ale nie zgadza się z nim w kwestii Robinsona. „Cóż, to jest niespodzianka! Tommy Robinson nie jest odpowiedni dla Partii Reform, a ja nie kupczę moimi poglądami” – zastrzegł.

Musk poparł również na stanowisko szefa partii posła z Great Yarmouth Ruperta Lowe’a. Stwierdził, iż jego wypowiedzi, które czytał „mają wiele sensu”. Lowe wykazał się jednak lojalnością wobec obecnego przywódcy, pisząc na X: „Nigel jest liderem Reformy. To on doprowadził do Brexitu i zawsze będę mu za to wdzięczny”.

Rozwój Partii Reform to nie jedyna aspiracja Muska dotycząca Wielkiej Brytanii. Doradca Trumpa oświadczył, iż jego zdaniem król Karol III powinien rozwiązać brytyjski parlament, ponieważ jego zdaniem Keir Srarmer nie jest dobrym premierem.

„Mam szczerą nadzieję, iż Jego Wysokość rozważy tę sprawę w interesie swoich poddanych” – podkreślił.

Jak zauważył „The Independent”, brytyjski monarcha rzeczywiście posiada prawo do rozwiązania parlamentu. Jednak w praktyce jest to jedynie formalność, a decyzja zapada na wniosek samego premiera. Gdyby król Karol III postanowił podjąć taki krok bez wcześniejszej prośby ze strony Keira Starmera, mógłby sprowokować poważny kryzys konstytucyjny w Wielkiej Brytanii.

Źródło: „The Guardian”