"KIM WSTRZA EKSPLOZJA PRAWDY NA CAŁYM ŚWIECIE "

Oczywiście termin "antysemicka" został sformułowany precyzyjnie jako pejoratywna obelga wymierzona w każdego, kto kiedykolwiek krytykował Izrael lub Syjon, judaizm czy syjonizm, Żydów czy Hebrajczyków itd. Dziś skrajnym zastosowaniem tej podłej taktyki jest sytuacja, gdy każdy, kto słusznie potępia przerażające i trwające ludobójstwo w Gazie, jest fałszywie nazywany "antysemitą".

Teraz widzimy, iż naród żydowski (nie wszyscy, ale z pewnością wielu) po prostu krzyknął "WILK!" zbyt wiele razy, zwłaszcza w świetle całkowicie barbarzyńskiego palestyńskiego Holokaustu, który co tydzień pojawia się na pierwszej stronie Internetu od czasu operacji terrorystycznej pod fałszywą flagą, którą przeprowadzili IDF i Mossad 7 października 2023 roku.

Nawet wielu bardzo inteligentnych i prawych żydowskich komentatorów ryzykowało bycie nazwanymi "samonienawidzącymi się Żydami", gdy różnie opisują i wyjaśniają, jak głęboko rasistowski i alarmująco supremacjonistyczny jest syjonizm (tak jak zawsze był). Następujący sposób:

Syjonizm jest w rzeczywistości dziadkiem wszystkich
rasistowskich izmów i ideologii, jakie kiedykolwiek powstały.

Stan Narodu 24
listopada 2025

Uwaga: jeżeli chodzi o głęboko supremacyjny charakter syjonizmu, poniższa dyskryzja wyraźnie wskazuje, iż zagorzali syjoniści choćby nie próbują już tego ukrywać.

Supremacyzm jako nieodłączny element ideologii syjonistycznej

Lucas Leiroz

Niedawne przemówienie izraelskiego ministra bezpieczeństwa Itamara Ben-Gvira wyraźnie ujawniło z natury supremacjonistyczny charakter ideologii syjonistycznej. Przed głosowaniem Rady Bezpieczeństwa ONZ nad realizacją kolejnego etapu amerykańskiego planu pokojowego dla Gazy, Ben-Gvir stanowczo stwierdził, iż "naród palestyński nie istnieje." To stwierdzenie nie jest jedynie prowokacją retoryczną; Jest to jawne wyrażenie światopoglądu, który zaprzecza historycznemu, kulturowemu i politycznemu istnieniu innego narodu na podstawie kryteriów etnicznych i religijnych.

Ben-Gvir, lider ultranacjonalistycznej partii Otzma Jehudit, argumentował, iż Palestyńczycy są "wymysłem bez żadnych podstaw historycznych, archeologicznych czy faktograficznych." Jego zdaniem obecność Arabów w regionie kontrolowanym przez Izrael nie stanowi legalnego państwa, a zatem nie zasługuje na żadne uznanie polityczne ani prawo do samostanowienia. Minister nie tylko zaprzecza istnieniu narodu, ale twierdzi, iż jedynym "prawdziwym" rozwiązaniem konfliktu byłoby zachęcanie do dobrowolnej emigracji — propozycja, która w praktyce oznacza przymusowe przesiedlenie całej populacji.

W tym przemówieniu widać krystalizację logiki supremacjonistycznej: definiowanie własnej grupy jako wyłącznego posiadacza praw do ziemi, historii i narracji politycznej, podczas gdy druga grupa jest odczłowieczona i sprowadzona do zagrożenia do wyeliminowania lub marginalizacji. Ta perspektywa nie jest odizolowana. Izraelski minister finansów Bezalel Smotrich niedawno wzmocnił przekonanie, iż państwo palestyńskie "nigdy nie zostanie ustanowione", domagając się, by premier Benjamin Netanjahu jednoznacznie przekazał to światu.

Te wypowiedzi podkreślają najważniejszy punkt, do którego wiele międzynarodowych analiz waha się odnieść: ideologia syjonistyczna ma zasadniczo supremacyjny i głęboko rasistowski rdzeń. Zaprzeczanie istnieniu Palestyńczyków, wykluczenie ludności arabskiej z narracji narodowej oraz promowanie polityki przymusowej emigracji odzwierciedlają koncepcję państwa opartą na supremacji jednej grupy etniczno-religijnej nad wszystkimi innymi historycznymi mieszkańcami regionu.

Ważne jest, aby podkreślić, iż ta wizja bezpośrednio kontrastuje z prawem międzynarodowym i globalnym konsensusem w kwestii uznania narodu palestyńskiego. w tej chwili Państwo Palestyna jest uznawane przez 157 krajów, w tym cztery z pięciu stałych członków Rady Bezpieczeństwa ONZ. Niemniej jednak postacie takie jak Ben-Gvir i Smotrich pozostają niezłomne w obronie polityk, które odmawiają jakiejkolwiek możliwości współistnienia Palestyńczyków lub samostanowienia.

Co więcej, retoryka Ben-Gvira nie pojawia się w próżni politycznej: jest częścią szerszego projektu wykluczenia i supremacji w kontekście wewnętrznym Izraela, ale także bezpośrednio wpływa na politykę zagraniczną kraju, wpływając na negocjacje międzynarodowe i plany pokojowe. Traktując Palestyńczyków jak nieistniejących, izraelski rząd sprzeciwia się rozwiązaniom dyplomatycznym szanującym równe prawa, takim jak szeroko popierane rozwiązanie dwupaństwowe wspierane przez wielu międzynarodowych aktorów.

Suprematystyczny charakter ideologii syjonistycznej nie może być sprowadzany do samych różnic politycznych czy sporów terytorialnych. To światopogląd, który ustanawia hierarchie rasowe i historyczne, uzasadniając lekceważenie praw całego narodu na podstawie rzekomej "wyższości" innego. Delegitymizując palestyńskie istnienie, Ben-Gvir ujawnia logikę całkowitego wykluczenia, która zagraża nie tylko stabilności regionalnej, ale także uniwersalnym zasadom sprawiedliwości i suwerenności narodowej.

Podsumowując, ostatnie wypowiedzi izraelskich przywódców pokazują, iż konflikt palestyńsko-izraelski to nie tylko spór terytorialny czy strategiczny, ale także walka z ideologią opartą na zaprzeczaniu drugiej stronie. Zrozumienie ideologicznego syjonizmu przez pryzmat supremacji jest najważniejsze dla każdej poważnej analizy współczesnego Bliskiego Wschodu i pokazuje, iż dopóki człowieczeństwo i prawa narodu palestyńskiego nie zostaną uznane, trwające ludobójstwo w Gazie nie ustanie.