Andrzej Duda rzekomo prawnik znany z nagminnego łamania Konstytucji, za co powinien zostać postawiony przed Trybunał Stanu, wręczył wadliwe akty powołania kolejnej bandzie przebierańców, którzy chcieli zostać sędziami. Jednak z uwagi na wadliwe powołanie zasilą oni „elitarne” grono neosędziów oraz neoasesorów bez prawa do wydawania orzeczeń w wojewódzkim sądzie administracyjnym i sądzie rejonowym. Nowe grono przestępców w togach złożyło wobec Prezydenta RP ślubowanie, które w świetle orzecznictwa SN i TSUE oraz ETPCz nie ma znaczenia, ponieważ są to osoby podszywające się pod urzędnika państwowego a wydane przez nich orzeczenia, są wadliwe prawnie.
Działanie Dudy prowadzi do całkowitego upolitycznienia wymiaru sprawiedliwości grupą nielegalnych „sędziów”. Jest to typowe działanie zmierzające do całkowitego wprowadzenia w Polsce ustroju totalitarnego.
Poniżej przestawiamy wykaz kolejnej grupy neosędziów i neoasesorów, która z uwagi na powołanie otrzymane od niby prawnika pełniącego role prezydenta Polski zasiliła prawie 4000 grono przebierańców w togach:
Adam DOLIWA -Sąd Najwyższy
Agnieszka GÓRA–BŁASZCZYKOWSKA – Sąd Najwyższy
Krzysztof GRZESIOWSKI – Sąd Najwyższy
Agnieszka Maria JURKOWSKA–CHOCYK – Sąd Najwyższy
Piotr TELUSIEWICZ – Sąd Najwyższy
Agnieszka ŻYWICKA – Sąd Najwyższy
Ewa Maria KWIECIŃSKA – Naczelny Sąd Administracyjny
Bogusław Adam WOŹNIAK – Naczelny Sąd Administracyjny
Karina Magdalena GNIEWEK–BEREZOWSKA – Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Andrzej NOGAL – Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Barbara ROMANCZUK – Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Justyna SIEMIENIAKO – Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Agnieszka Wioletta BRYGIDYR–DOROSZ – Sąd Apelacyjny w Warszawie
Zuzanna Janina DRUKAŁA – Sąd Apelacyjny w Krakowie
Aleksandra FISCHER – Sąd Apelacyjny w Krakowie
Artur FORNAL – Sąd Apelacyjny w Gdańsku
Rafał Roman ŁATANIK – Sąd Apelacyjny w Katowicach
Joanna Maria PRZANOWSKA–TOMASZEK – Sąd Apelacyjny w Warszawie
Filip SPOREK – Sąd Apelacyjny w Gdańsku
Magdalena Maria ADAMIEC–MADEJ – Sąd Okręgowy w Bielsku–Białej
Beata BIHUŃ – Sąd Okręgowy w Olsztynie
Jakub BŁESIŃSKI – Sąd Okręgowy w Olsztynie
Roman ĆWIKLIŃSKI – Sąd Okręgowy w Łodzi
Anna Justyna DŁUGAJCZYK – Sąd Okręgowy w Elblągu
Ireneusz Mirosław FRĄCALA – Sąd Okręgowy w Koninie
Marek Zbigniew GARLIK – Sąd Okręgowy w Częstochowie
Wojciech JANUSZKIEWICZ – Sąd Okręgowy w Białymstoku
Paweł KARLIKOWSKI – Sąd Okręgowy Warszawa–Praga w Warszawie
Ewa KOSIOR – Sąd Okręgowy w Białymstoku
Joanna KRAJEWSKA – Sąd Okręgowy w Elblągu
Adam NIEWIADOMSKI – Sąd Okręgowy w Olsztynie
Larysa ROZMARYNOWICZ – Sąd Okręgowy w Toruniu
Aleksandra Maria RUSIN–BATKO – Sąd Okręgowy w Warszawie
Agnieszka SABATOWSKA–JANCZYŁO – Sąd Okręgowy w Olsztynie
Stanisław SADOWSKI – Sąd Okręgowy w Toruniu
Elżbieta STEFANIUK – Sąd Okręgowy w Warszawie
Beata Anna TARADAJCZYK – Sąd Okręgowy w Warszawie
Daniela TARASIEWICZ – Sąd Okręgowy w Olsztynie
Iwona WĄSIK–WINIARCZYK – Sąd Okręgowy w Kielcach
Katarzyna WIERZBIŃSKA – Sąd Okręgowy w Suwałkach
Anna Barbara ZWOLIŃSKA – Sąd Okręgowy w Gliwicach
Anna BARĆ–KRUPIŃSKA – Sąd Rejonowy Lublin–Wschód w Lublinie z siedzibą w Świdniku
Urszula ETEL–WOJCIECHOWSKA – Sąd Rejonowy w Białymstoku
Sławomir FOLUSZ – Sąd Rejonowy dla Krakowa–Śródmieścia w Krakowie
Agnieszka Maria GAWLIK – Sąd Rejonowy Gdańsk–Południe w Gdańsku
Weronika JAGODZKA – Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim
Iwona JĘŻAK–KASZTELAN – Sąd Rejonowy w Legionowie
Marek KAMIONKA – Sąd Rejonowy dla Krakowa–Podgórza w Krakowie
Magdalena KARWACKA – Sąd Rejonowy w Lubartowie
Konrad Chrystian KOPYSTYŃSKI – Sąd Rejonowy dla Wrocławia–Śródmieścia we Wrocławiu
Ewelina KOŚCIÓŁEK – Sąd Rejonowy dla Krakowa–Śródmieścia w Krakowie
Artur Karol KOWALCZYK – Sąd Rejonowy w Miliczu
Beata KOWALSKA – Sąd Rejonowy dla Łodzi–Śródmieścia w Łodzi
Patrycja KRĘŻELEWSKA–KURTYKA – Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi–Południe w Warszawie
Kinga Anna KROK–SUCHECKA – Sąd Rejonowy w Zwoleniu
Joanna LACH–SZYMAŃSKA – Sąd Rejonowy w Bydgoszczy
Olga Ewa LEWANDOWSKA – Sąd Rejonowy Lublin–Zachód w Lublinie
Izabela MAŁYSZKA–AL–DARAWSHEH – Sąd Rejonowy dla Warszawy–Śródmieścia w Warszawie
Joanna MARSZAŁEK – Sąd Rejonowy dla Krakowa–Nowej Huty w Krakowie
Sylwia MAZANEK – Sąd Rejonowy dla Łodzi–Śródmieścia w Łodzi
Agnieszka PODEMSKA – Sąd Rejonowy w Bydgoszczy
Krzysztof Bronisław POWROSŁO – Sąd Rejonowy w Bytomiu
Szymon Paweł RATAJ – Sąd Rejonowy w Rybniku
Anita Milena RYKAŁA–WOŹNIAK – Sąd Rejonowy dla Krakowa–Krowodrzy w Krakowie
Karolina SORDYL – Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu
Beata Helena SÓJKA – Sąd Rejonowy w Legnicy
Justyna STELMACH – Sąd Rejonowy dla Łodzi–Widzewa w Łodzi
Mateusz Adam SYC – Sąd Rejonowy w Zgorzelcu
Anna Katarzyna SZEWCZYK – Sąd Rejonowy dla Wrocławia–Śródmieścia we Wrocławiu
Aneta Grażyna SZKLARSKA – Sąd Rejonowy w Myszkowie
Natalia WOŹNICZAK – Sąd Rejonowy w Ełku
Agnieszka Elżbieta ZACZEK – Sąd Rejonowy dla Warszawy–Woli w Warszawie
Paweł Wojciech ZIELIŃSKI – Sąd Rejonowy w Giżycku
Anna Jadwiga ŻEBROWSKA–KRUK – Sąd Rejonowy w Opolu
Katarzyna Ewa ŻETECKA–WIECZOREK – Sąd Rejonowy w Szamotułach
Arkadiusz CZERWONIUK – Wojskowy Sąd Okręgowy w Poznaniu
Do pełnienia stanowiska noeasesora sądowego w wojewódzkim sądzie administracyjnym powołani zostali:
Jolanta Natalia KŁODA–SZELIGA – Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Adam Szymon PAWLYTA – Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Joanna ŚWIERZKO–BUKOWSKA – Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Nie ulega wątpliwości, ze ww. osoby świadomie uczestniczą w nielegalnych konkursach i świadomie przyjmują wadliwe prawnie nominacje, jakie nie dają im uprawnienia do wydawania orzeczeń. Tym samym uznać należy, iż świadomie popełniają oni przestępstwo między innymi z art. 227 k.k. co w zasadzie, powołując się na art. 52 Konstytucji (wszyscy wobec prawa są równi) powinni stanowić podstawę do pociągnięcia ich do odpowiedzialności karnej.
Przypominamy, iż wydawane orzecznictwa przez neo-sędziów podlegają uchyleniu z mocy prawa. W przypadku postępowań cywilnych na podstawie art. 379 pkt 4 in fine k.p.c., a karnych na podstawie art. 439 § 1 pkt 6 in fine k.p.k.
Czym jest neo-KRS i neo-sędzia
Krajową Radę Sądownictwa wyłoniono w sposób niezgodny z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej co powoduje, iż w świetle przyjętej linii orzecznictwa SN, a także TSUE nie można tej instytucji uznać jako organ działający leganie i posiadający uprawnienia do mianowania sędziów. Każdy sędzia mianowany przez ten niekonstytucyjny organ i powołany przez prezydenta do pełnienia służy jest również noe-sędzią, który nie posiada zdolności prawnych do wydawania orzecznictwa,
W tym miejscu zasadnym stanie się podniesienie, iż problem powołań „sędziów” po ukształtowaniu „Krajowej Rady Sądownictwa” w wyniku zmian w 2017 roku posiada kilka aspektów. Pierwszy związany jest z przepisami Konstytucji RP, które nakładają na organy władzy publicznej, w tym prawodawcę, obowiązek takiego powoływania sędziów do obowiązków orzeczniczych, który gwarantuje niezbędne minimum niezależności i niezawisłości organów biorących udział w procesie nominacyjnym. Takim organem jest Krajowa Rada Sądownictwa. Ingerencja w konstytucyjne standardy kształtowania sędziowskiego składu tego organu, stwarzająca możliwość ukształtowania Rady przez polityków, czyli wyboru członków sędziowskich Rady w całości przez parlament (z wyłączeniem I Prezesa SN i Prezesa NSA), spowodowała, iż ten organ nie spełnia wymagań konstytucyjnych. To sprawia, iż w każdym wypadku powołania sędziego pojawia się wątpliwość, która towarzyszy każdemu człowiekowi, który oddaje swoją sprawę pod osąd sądu, czy ten sąd jest sądem adekwatnym w rozumieniu konstytucyjnym.
Ponadto – to drugi aspekt – w doktrynie, do czego dołożyłem rękę, i w orzecznictwie pojawiła się metoda weryfikacji poprawności powołania sędziów w oparciu o narzędzia, które są w systemie od zawsze, ale zasadniczo nie służą do oceny spełnienia minimalnych przesłanek bezstronności i niezawisłości. Chodzi o instytucje (w przypadku kontroli prewencyjnej) – iudex suspectus i iudex inhabilis, a w przypadku kontroli następczej – bezwzględnej przesłanki odwoławczej, jaką jest nienależyta obsada sądu. Na tym pomyśle posadowione było stanowisko uchwały trzech połączonych Izb Sądu Najwyższego ze stycznia 2020 roku. Uchwała ta zawierała nie do końca adekwatne zróżnicowanie: wskazując, iż w przypadku SN, ze względu na charakter tego organu, sędziowie powołani po rekomendacji KRS ukształtowanej po 2017 r. nie dają gwarancji niezawisłego i bezstronnego orzekania. I z tego powodu uznano, iż wyłącznie ta wada instytucjonalna uzasadnia twierdzenie, iż tacy sędziowie pozbawieni są materialnego votum. Uchwała nie zakwestionowała, iż te osoby uzyskały status sędziów SN, ale stwierdzono, iż nie mają uprawnień do wydawania orzeczeń.
Wydane do tej pory orzeczenia przez takich ‘sędziów’ są dotknięte wadą, z uwagi na nienależytą obsadę sądu, którą traktować należy jako niespełnienie konstytucyjnego wymogu sądu adekwatnego określonego w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP. Wadliwie powołani sędziowie nie powinni orzekać. Od dnia wydania uchwały sędziowie ci są pozbawieni umiejętności orzekania. Nie dysponują materialnym votum, choć mają status sędziów. W związku z powyższą sprawą uznać należy, iż na podstawie art. 91 ust. 2 i 3 orzecznictwo wydane TSUE i ETPCz, zasadę pierwszeństwa stosowania prawa
Powyższe stanowisko znajduje uzasadnienie w treść wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 6 października 2021 r. w sprawie C-487 /19, jak też wcześniejszego wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 7 maja 2021 r., skarga nr 4907 /18 Przypominam tym samym kapturowemu sądowi, iż zgodnie z art. 9 Konstytucji Rzeczpospolita Polska zobowiązana jest przestrzegać wiążącego ją prawa międzynarodowego. Stosownie zaś do treści art. 91 ust. 2 Konstytucji umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, o ile ustawy tej nie da się pogodzić z umową. Status sędziów oraz gwarancje niezależności sądów, stanowiące istotę prawa do rzetelnego procesu sądowego, znajdują umocowanie w zapisach Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i potwierdzone jest dodatkowo w art. 6 ust. 3 Traktatu o UE. W zakresie niniejszej sprawy nie ma zastosowania wyrok wydany w dniu 7 października 2021 r. przez Trybunał Konstytucyjny w obecnym – wadliwym – składzie w sprawie o sygn. K 13/21, który godzi w interesy obywateli.
Nasze stanowisko w zakresie neo-KRS i neo-sędziów mianowanych przez ten niekonstytucyjny organ potwierdza stanowisko Komisja Europejska, która w dniu 15 lutego 2023 roku podjęła decyzję o skierowaniu sprawy przeciwko Polsce do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w związku z kontrowersyjnym orzeczeniem polskiego Trybunału Konstytucyjnego. Komisja wszczęła przeciwko Polsce postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego 22 grudnia 2021 r. – Powodem były wyroki polskiego Trybunału Konstytucyjnego z 14 lipca 2021 r. i 7 października 2021 r., w których uznał on postanowienia traktatów UE za niezgodne z Konstytucją RP, wyraźnie kwestionując zasadę pierwszeństwa prawa UE. Bez wątpienia w świetle treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (Wielkiej Izby) z dnia 19 listopada 2019 roku (nr C 585/18, C – 624/18, C 625/18) oraz uchwały pełnego składu Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r. (BSA I-4110-1/20) zachodzi podstawa do stwierdzenia, iż instytucja powołana do zapewnienia praworządności łamie prawo i popełnia przestępstwo.
Przypominamy, iż wydawane orzecznictwa przez neo-sędziów podlegają uchyleniu z mocy prawa. W przypadku postępowań cywilnych na podstawie art. 379 pkt 4 in fine k.p.c., a karnych na podstawie art. 439 § 1 pkt 6 in fine k.p.k.
Potrzebujesz pomocy prawnej, napisz do nas lub zadzwoń już teraz.
579-636-527
This is from
Duda wręczył kolejne wadliwe prawnie nominacje na stanowiska neosędziów i neoasesorów:
