Moja Kochana, nie smuć się więc, ale powtarzaj za Najświętszą Dziewicą: Wielkie rzeczy mi Pan uczynił, pokolenia będą mnie zwać błogosławioną. Tak, błogosławioną... Cóż to za błogosławieństwo być matką mieszkańca nieba! Cóż za honor i szczęście!” – zapewnia Karol de Foucauld swoją siostrę, Marie de Blic, którą nazywa Mimi, w liście datowanym na 12 lutego 1900 roku i napisanym w Nazarecie, gdzie żył jako pustelnik. Młoda matka właśnie straciła Regisa, swojego siódmego syna. Słowa Karola mogą pocieszyć wszystkie matki, które doświadczyły takiego ogromnego cierpienia
