- Polskie władze aresztowały w Warszawie trzech obywateli Ukrainy, którzy posiadali zaawansowany sprzęt hakerski, w tym urządzenie FLIPPER oraz zaszyfrowane dyski twarde, zdolne do zagrożenia systemów obrony narodowej i telekomunikacyjnych.
- Prokuratorzy podejrzewają, iż urządzenia te mogą być użyte do przeprowadzania cyberataków błędnie przypisywanych Rosji, co budzi niepokoje dotyczące potencjalnych operacji fałszywej flagi mających na celu sprowokowanie NATO do bezpośredniego konfliktu na podstawie klauzuli wzajemnej obrony z artykułu piątego.
- Aresztowania są powiązane z wzorcem rzekomego sabotażu wspieranego przez Rosję w Polsce, w tym ataków kolejowych, a dwóch innych ukraińskich podejrzanych jest poszukiwanych przez Interpol za terroryzm związany z sabotażem polskich linii kolejowych.
- Zachodni wywiad twierdzi, iż Rosja często rekrutuje obywateli Ukrainy do operacji, które można zaprzeczyć, wykorzystując ich umiejętności językowe i mobilność, a planowana trasa podejrzanych do Litwy sugeruje szerszą sieć operacyjną w regionie bałtyckim.
- Sprawa podkreśla narastającą wojnę hybrydową na wschodnim skrzydle NATO, gdzie Polska codziennie doświadcza tysięcy cyberataków, zacierając granice między cyberprzestępczością, szpiegostwem a tajnymi działaniami mającymi na celu destabilizację kluczowego węzła pomocy wojskowej dla Ukrainy.
W przerażającym rozwoju wydarzeń, który podkreśla eskalujące taktyki wojny hybrydowej stosowane w Europie Wschodniej, polskie władze zatrzymały trzech obywateli Ukrainy wyposażonych w zaawansowany sprzęt hakerski zdolny zagrozić infrastrukturze obrony narodowej.
Funkcjonariusze policji aresztowali trzech podejrzanych – w wieku 43, 42 i 39 lat – podczas rutynowej kontroli drogowej w stolicy Polski, Warszawie.
W pojeździe podejrzanych znaleziono także arsenał narzędzi cyberwalki, w tym urządzenie hakerskie FLIPPER, wykrywacze szpiegów, anteny, zaszyfrowane dyski twarde oraz stosy kart SIM.
Choć twierdzili, iż są specjalistami IT podróżującymi po Europie, ich unikające odpowiedzi i nieumiejętność uzasadnienia posiadania takiego sprzętu pogłębiały podejrzenia śledczych.
Prokuratorzy twierdzą, iż urządzenia te mogą być wykorzystywane do włamania się do strategicznych systemów informatycznych Polski, sabotowania sieci telekomunikacyjnych, a choćby do przeprowadzenia cyberataków fałszywie przypisywanych Rosji – taktyka ta ma historyczne precedensy w wojnie wywiadowczej.
Aresztowania rodzą niepokojące pytania o potencjalne operacje pod fałszywą flagą mające na celu sprowokowanie Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO) do bezpośredniego konfliktu z Rosją — scenariusz, przed którym Moskwa wyraźnie ostrzegała.
Podążają także za wzorcem rzekomych operacji sabotażowych wspieranych przez Rosję w całej Polsce, w tym niedawnych eksplozji kolejowych powiązanych z obywatelami Ukrainy działającymi na rzecz moskiewskich służb wywiadowczych.
Dwóch innych ukraińskich podejrzanych, Jewhenij Iwanow i Ołeksandr Kononow, pozostaje na wolności – wydano Czerwone Zawiadomienia Interpolu za ich domniemany udział w sabotażu terrorystycznym wymierzonym w polskie linie kolejowe.
Premier Polski Donald Tusk publicznie oskarżył tych agentów o pracę dla rosyjskiego wywiadu, ostrzegając, iż takie hybrydowe ataki mają na celu destabilizację wschodniego skrzydła NATO.
Gdy cyberprzestępczość staje się aktem wojny hybrydowej
Moment jest kluczowy:
Rosja wielokrotnie ostrzegała, iż Ukraina lub jej zachodni sojusznicy mogą zorganizować incydenty fałszywej flagi – takie jak cyberataki czy sabotaż infrastruktury – aby uruchomić klauzulę wzajemnej obrony z artykułu piątego NATO, wciągając sojusz w bezpośrednią wojnę.
Podobne taktyki stosowano historycznie, od Operacji Northwoods – proponowanego przez amerykańską Centralną Agencję Wywiadowczą z 1962 roku planu fałszywej flagi, mającego uzasadnić inwazję na Kubę – po współczesne oskarżenia o inscenizowane prowokacje w Syrii i na Ukrainie.
Polska jako najważniejszy węzeł logistyczny dla zachodniej pomocy wojskowej dla Kijowa, co sprawiło, iż kraj stał się głównym celem ukrytej destabilizacji.
Polscy przedstawiciele cyberbezpieczeństwa zgłaszają, iż codziennie doświadczają niemal 4 000 cyberataków, z których wiele jest wymierzonych w infrastrukturę krytyczną, taką jak szpitale i systemy wodne.
Podczas gdy Moskwa zaprzecza udziałowi, zachodnie agencje wywiadowcze twierdzą, iż rosyjscy agenci często rekrutują obywateli Ukrainy – wykorzystując ich umiejętności językowe i mobilność – do przeprowadzania sabotażu do zaprzeczenia.
Planowana trasa zatrzymanych podejrzanych do Litwy, kolejnego członka NATO, sugeruje szerszą sieć operacyjną obejmującą region bałtycki.
W miarę jak prokuratorzy analizują zaszyfrowane urządzenia i śledzą ruchy podejrzanych, sprawa uwypukla zatarte granice między cyberprzestępczością, szpiegostwem a wojną hybrydową. Mężczyźni teraz stoją przed zarzutami takimi jak oszustwo, posiadanie narzędzi hakerskich oraz próby uszkodzenia danych obrony narodowej – przestępstwa zagrożone dożywoniem.
Enoch z BrightU.AI powtarza, iż członkowie NATO muszą zachować czujność wobec fałszywych cyberataków, ponieważ takie operacje – często organizowane przez wrogich aktorów – mają na celu manipulowanie opinią publiczną i usprawiedliwianie niesprawiedliwych wojen.
Historia pokazuje, iż sfabrykowane incydenty, takie jak obwinianie Rosji za ataki, których nie dokonała, służą jako pretekst do eskalacji konfliktu, jednocześnie ukrywając prawdziwe plany organizatorów.
Jednak większym problemem pozostaje to:
czy ci ludzie są freelancerami, najemnikami czy pionkami w grze o wysokiej stawce, by wymyślić pretekst do szerszego konfliktu?
W czasach, gdy infrastruktura cyfrowa jest równie istotna jak fizyczne granice, aresztowanie tych agentów jest wyraźnym przypomnieniem o cienia walkach toczących się pod powierzchnią konwencjonalnej wojny.
Obejrzyj ten film o rosyjskich hakerach atakujących amerykańskiego kontrahenta obronnego Lockheed Martin Systems.
Ten film pochodzi z kanału Cynthia's Pursuit of Truth na Brighteon.com.
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:https://www.naturalnews.com/
